Επίσκεψη στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα.Γιατί τα ορφανά πληρώνουν ΕΝΦΙΑ;

Το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα παιδικής προστασίας, ένα από τα αρχαιότερα και ιστορικότερα Κοινωφελή Ιδρύματα της χώρας μας είχαμε τη χαρά σήμερα να επισκεφτούμε. Μετά από αρκετή κουβέντα με τον υπεύθυνο προγράμματος και συντονισμού του ιδρύματος φύγαμε με ένα ερώτημα δίχως απάντηση… Επίσκεψη στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα.Γιατί τα ορφανά πληρώνουν ΕΝΦΙΑ;

Το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας  ιδρύθηκε το 1889 από τον φιλάνθρωπο Ιωάννη Χατζηκυριακό και τη σύζυγό του Μαριγώ Χατζηκυριακού με σκοπό την περίθαλψη ορφανών και  άπορων κοριτσιών. Μετρά 120 έτη λειτουργίας και προσφοράς πανελλήνιας εμβέλειας στον τομέα της παιδικής μέριμνας και προστασίας, παρέχοντας στέγαση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, εκπαίδευση, φροντίδα και υποστήριξη σε ορφανά και άπορα κορίτσια ηλικίας από 6 ετών.

Στα 120 έτη λειτουργίας του το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας, το οποίο  λειτούργησε και ως νοσοκομείο τραυματιών πολέμου (1913), αλλά και ως νοσοκομείο και κέντρο περίθαλψης προσφύγων από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922), έχει περιθάλψει χιλιάδες κορίτσια που η ζωή τους βρέθηκε σε κίνδυνο, κορίτσια που ορφάνεψαν, κορίτσια που οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και αδυνατούν να τα συντηρήσουν.

Εικόνες του Ιδρύματος πριν τον καταστροφικό σεισμό του 1999. Ένας σεισμός που “λάβωσε” οριστικά το ίδρυμα το οποίο έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού ως “Έργο Τέχνης και Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο”.

Δεκαεπτά (17) χρόνια μετά τον σεισμό του 1999, μεγέθους 5.9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, τα παιδιά τα οποία φιλοξενούνται στο Χατζηκυριάκειο μένουν ακόμα σε αυθαίρετο καταυλισμό. Έναν καταυλισμό που φιλοξενεί το οικοτροφείο και τις διοικητικές υπηρεσίες Έναν καταυλισμό του οποίου οι εγκαταστάσεις είχαν αρχικό χρόνο ζωής τα έντεκα χρόνια (11) χρόνια… Σήμερα μετράμε ήδη δεκαεπτά (17) χρόνια και η εικόνα παραμένει η ίδια…

Το Χατζηκυριάκειο χαρακτηρίστηκε ως Διατηρητέο Μνημείο που σημαίνει πως όποιες εργασίες γίνουν πρέπει να γίνουν επάνω στο υπάρχον “κουφάρι” κτίριο εκτάσεως 5.500 τετραγωνικών μέτρων. Το 2009 το έργο επισκευής του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος εντάχθηκε στο Κοινοτικό Πρόγραμμα ΕΣΠΑ 2007- 2013. Καθυστερήσεις, αναβολές με κίνδυνο να χαθεί οριστικά η επιχορήγηση του έργου και ταυτόχρονα η πολεοδομία του Πειραιά να απειλεί με κατεδάφιση τον καταυλισμό όπου διαμένουν τα παιδιά…

Δεν είναι όμως μόνο αυτό το πρόβλημα αλλά και το ότι το Ίδρυμα καλείται να πληρώσει ΕΝΦΙΑ ύψους 112.000 ευρώ! Το ποσό αυτό είναι «ιδιαιτέρως δυσβάσταχτο» για το ίδρυμα τόσο γιατί το ύψος του προέρχεται από την εκτίμηση της ακίνητης περιουσίας του Χατζηκυριάκειου – η οποία προέρχεται από δωρεές – όσο και γιατί το ποσό που καλείται να πληρώσει είναι απαραίτητο για τη βιωσιμότητα του ιδρύματος. Με τη συνολική φορολογία το Ίδρυμα θα αναγκαστεί να περιορίσει τα προγράμματά του καθώς και το προσωπικό του. Έμμεσα λοιπόν τον ΕΝΦΙΑ θα των πληρώσουν τα ορφανά και άπορα… Γιατί τα ορφανά πληρώνουν ΕΝΦΙΑ;

Στην σημερινή μας επίσκεψη κουβεντιάσαμε με τους ανθρώπους που προσπαθούν καθημερινά να ανταπεξέλθουν και στην αυξανόμενη προσέλευση παιδιών στο ίδρυμα αλλά και στην δυσβάστακτη φορολογία της χώρα μας. Μια προσπάθεια ώστε να μη μειώσουν τις παροχές και το προσωπικό τους. Μεγάλη βοήθεια, ευτυχώς, δέχεται το ίδρυμα από δωρεές και εθελοντισμό ιδιωτών. Το MommyJammi.gr και το KokorikoShoes έβαλαν το δικό τους λιθαράκι. Μια δωρεά από το κατάστημα με υποδήματα για να καλύψουν εν μέρη τις ανάγκες τους τώρα ειδικά που μπαίνει ο χειμώνας. Ότι μπορεί ο κάθε επιχειρηματίας ή ιδιώτης είναι πάντα σημαντικό!

Η επαφή μας με το συγκεκριμένο Ίδρυμα, το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα, μετρά πολλές δεκαετίες πίσω. Όταν ο παππούς και η γιαγιά, οι τότε ιδιοκτήτες του καταστήματος KokorikoShoes, διοργάνωναν εκθέσεις ζωγραφικής στο χώρο του ιδρύματος. Εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής, τα έσοδα των οποίων πήγαιναν για κοινωφελείς σκοπούς. Θα προσπαθήσω να αναζητήσω το αρχείο με το φωτογραφικό υλικό και θα επανέλθω.

Γλυκόπικρα τα συναισθήματά μου από την σημερινή επίσκεψη. Ένιωσα πολύ όμορφα με τη δική μας δωρεά αλλά με λύπη είδα και από κοντά την κατάσταση. Είναι αλλιώς να τα διαβάζεις στις ενημερωτικές στήλες και αλλιώς να τα αντικρίζεις με τα δικά σου μάτια. Σαφώς και το πρόβλημα δεν υπάρχει μόνο στο συγκεκριμένο Ίδρυμα. Όλα σχεδόν τα Κοινωφελή Ιδρύματα της χώρα μας συντηρούνται με μεγάλο κόπο και αγώνα και κυρίως με την συνεισφορά των απλών πολιτών… Αντικρίζουμε άλλωστε σχεδόν καθημερινά το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της κοινωνικής πολιτικής της χώρα μας που κεντρικός της άξονας είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ…

Αλίμονο και μόνο Αλίμονο… σαν χαθεί η Ανθρωπιά μας…

Και μην ξεχάσετε! Κάντε LIKE στη σελίδα μας στο facebook για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα και Διαγωνισμούς!!!