Όχι δεν θα σχολιάσω το γεγονός, το φρικτό γεγονός… Θα μιλήσω με φρίκη για άλλη μια φορά για την ηλίθια οδηγική μας συμπεριφορά… Σκοτώνουν οι Porsche ή οι άνθρωποι;
Και μην ξεχάσετε! Κάντε την εγγραφή σας στην ομάδα μας facebook για να ενημερώνεστε ή να στέλνετε τις δικές σας ιδέες, δημιουργίες και σκέψεις!
Τα τροχαία παντού γίνονται… με λίγα ή πολλά χιλιόμετρα την ώρα, με νεκρούς ή όχι. Η οδηγική συμπεριφορά μένει πάντα η ίδια.
Ο Έλληνας με το παιδί στο μπροστινό κάθισμα που είναι μαγκιά να κάθεται εκεί ειδικά αν είναι αγόρι, γιατί “μαθαίνει”.
Η μάνα που τρέχει και δεν προλαβαίνει όπως ισχυρίζεται να “δέσει” με την ζώνη το παιδί της γιατί σιγά βρε αδερφέ τρία τετράγωνα θα διασχίσει με το αυτοκίνητο!
Ο ελληνάρας με το τσιγάρο στο χέρι, το φραπέ στη θήκη και το κινητό στερεωμένο στο αυτί και το μάτι τι από όλα να προλάβει να ελέγξει;
Ο μάγκας στην εθνική που πηγαίνει τσίτα το αυτοκίνητό του γιατί είναι μαγκιά να δείξει τα “άλογα” του γιατί είναι μαγκιά να προσπεράσει το κτελ και να τσαλαπατήσει την διπλή διαχωριστική.
Ο παλικαράς που κάνει κόντρες με τον φίλο του και ο χαμάλης ο μπαμπάς πληρώνει βενζίνες και εξαρτήματα αυτοκινήτου γιατί το παλικάρι του είναι άντραααας!
Η γκόμενα που κάθεται στη διπλανή θέση και γουστάρει το αγόρι της να τρέχει και να έχει γρήγορο αυτοκίνητο ή ακόμα χειρότερα η πανέξυπνη να κάθεται πίσω συνοδηγός στην μοτοσυκλέτα του χωρίς κράνος, χωρίς προστατευτικό μπουφάν και ο δικός της να κάνει και σούζες…
Δεν φταίει η Porsche, ούτε τα λάστιχα, ούτε οι συνθήκες του δρόμου ούτε τίποτα άλλο. Φταίει το αυτονόητο. Η έλλειψη παιδείας, ευθύνης, σοβαρότητας και προτύπων οδηγικής συμπεριφοράς!
Φταίει η αδιαφορία των γονέων που ακολουθούν πρότυπα του παρελθόντος και έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά τους αντί να κάνουν προσπάθειες να αλλάξουν αυτή τη ριμαδοκατάσταση.
Και ναι… όλοι μιλάνε και θλίβονται για το τρομερό γεγονός. Τι πρόκειται όμως να γίνει για αυτό; Θα κλείσουμε τις τηλεοράσεις, θα κλείσουμε τους υπολογιστές μας, θα πάμε για ύπνο και αύριο θα είναι μια καινούργια ημέρα.
ΤΙΠΟΤΑ απολύτως δεν θα αλλάξει, θα ξεχαστεί και εμείς θα πάμε ξανά στις παραλίες για το φραπεδάκι μας…
Οι αλλαγές δεν γίνονται μόνο με την στενοχώρια και τη θλίψη γίνονται με την πράξη!
Οι γονείς πρώτοι και καλύτεροι να μάθουν και να δώσουν τα σωστά πρότυπα στα παιδιά τους, της ενσυνείδησης της υπευθυνότητας και της σοβαρότητάς. Το σχολείο να μάθει στα παιδιά μέσα από μαθήματα και πρακτική άσκηση κανόνες οδικής κυκλοφορίας και γενικότερα κυκλοφοριακής αγωγής.
Αυτό μας λείπει, αγωγή…
Ο Τάσος Μαρκουίζος, οδηγός αγώνων, εξηγεί στο βίντεο παρακάτω, το αυτονόητο!
Και μην ξεχάσετε! Κάντε LIKE στη σελίδα μας στο facebook για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα και Διαγωνισμούς!
Σήμερα όλη μέρα τα ίδια σκεφτόμουν. Δυστυχώς τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι. Και τρομάζω. Ειδικά εδώ στην επαρχία τα αγόρια καβαλάνε μηχανάκι και αυτοκίνητο από μωρά. Από μωρά!!! Είναι δυνατόν να γίνουν υπεύθυνοι οδηγοί; Και σε ποια ηλικία; Τρέμω!!!
Εγώ πάλι θα πω ότι όσο οι γονείς θεωρούν ότι κάνουν καλό στα παιδιά τους με το να τους παίρνουν αυτοκίνητο και μηχανή σε τόσο νεαρή ηλικία.. αυτά θα έχουμε. Πόσο μάλλον τόσο γρήγορα εργαλεία..
Εδώ εμείς φτάνουμε στα 40 και είμαστε ανώριμοι στην οδήγηση (κινητό, αλκοολ, ταχύτητα μέσα σε κατοικημένες περιοχές) τα παιδιά δε θα κάνουν τρέλες??
Πως τυφλώνονται οι γονείς πολλές φορές από την αδυναμία που εχουν στα παιδιά τους, πραγματικά απορώ.. Του παιδιού τους την ταφόπλακα ανοίγουν με τα ίδια τους τα χέρια.
Το ίδιο συμβαίνει και με το όταν το παιδί δεν θέλει να κάτσει στο καρεκλάκι του και να δεθεί. Ελα μωρέ μην το νευριάσεις αμα δεν θέλει.. Όχι προτιμώ να του δημιουργήσω ψυχολογικό πρόβλημα και φοβία παρά να το δω τα ανάσκελα. Εγώ πρέπει να το προστατευσω και να το μάθω το σωστό..
Και αυτό πάει σε πολλούς γνωστούς μου που έχω τσακωθεί άπειρες φορές μαζί τους για αυτό το θέμα, τα παιδιά πίσω χωρίς ζώνες, άλλες φορές όρθια και σε κάθε στροφή του αυτοκινήτου πάνε και έρχονται. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.
Ναι στην επαρχία τα πράγματα είναι ακόμα πιο επικίνδυνα. Θεωρώντας οι γονείς ότι επειδή εκεί οι δρόμοι δεν έχουν την κίνηση των κέντρων και σε γενικές γραμμές είναι πιο ανοικτοί, δίνουν αυτοκίνητο και μηχανάκι στα αγόρια από πολύ νεαρή ηλικία. Το να σκοτώσεις και να σκοτωθείς όμως μπορεί να γίνει παντού ακόμα και με 40 χλμ την ώρα…
Αυτό με το καρεκλάκι πες το ξανά… Το έχω ακούσει πολλές φορές “του αρέσει να κάθεται μπροστά”, “δεν μπορεί την ζώνη κλαίει”. Ας κλάψει μέχρι να μάθει. Στη ζωή υπάρχουν και κανόνες, μας αρέσουν δεν μας αρέσουν! Κατ εμέ είναι εγκληματική πράξη και ανευθυνότητά πρώτου βαθμού! Όπως και εμείς οι ίδιοι να οδηγούμε δίχως ζώνη, διότι αν εσύ δεν φοράς τη ζώνη σου λογικό και το παιδί σου να απαιτήσει το ίδιο. Αυτή την συζήτηση είχα εχθές με φίλο μου και λέγαμε πως οι γονείς πλέον για να μη χαλάμε χατήρι στα παιδιά μας για τους Α Β λόγους (πες το έλλειψη χρόνου που την αναπληρώνουμε με υλικά αγαθά; πες το απωθημένα από τη δική μας παιδική ηλικία;) τους δίνουμε ελευθερίες και επικίνδυνα εργαλεία στα χέρια τους…