Μεταναστευτικό, ρατσισμός, ανεργία, ανασφάλιστη εργασία, εκμετάλλευση, διαφθορά… Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα βέρο Ελληνικό, με πεδίο δράσης την σύγχρονη Αθήνα – Γράφει η Μαρία Διακαντώνη
Και μην ξεχάσετε! Κάντε την εγγραφή σας στην ομάδα μας facebook για να ενημερώνεστε ή να στέλνετε τις δικές σας ιδέες, δημιουργίες και σκέψεις!
Φίλοι μου αγαπημένοι.
Για κάποιον περίεργο και ανεξήγητο λόγο, τα καλοκαίρια, μου γεννιέται η επιθυμία για αστυνομικό βιβλίο. Σύνηθες καταφύγιο η Αγκάθα Κρίστι… Σιγουράκι. Από τον Ελληνικό χώρο μια παλιά εμπειρία από τις ”Αστυνομικές ιστορίες” του Γιάννη Μαρρή.
Το φετινό καλοκαίρι, ωστόσο, επέλεξα το Αλκυονίδες μέρες, της Ευτυχίας Γιαννάκη, το δεύτερο βιβλίο από την Τριλογία της Αθήνας. Μια ευχάριστη έκπληξη, ομολογώ.
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα βέρο Ελληνικό, με πεδίο δράσης τη σύγχρονη Αθήνα και την Ελληνική πραγματικότητα. Μεταναστευτικό, ρατσισμός, ανεργία, ανασφάλιστη εργασία, εκμετάλλευση, διαφθορά, είναι παθογένειες που αποτελούν το φόντο, αλλά και τον προβληματισμό, μέσα στον οποίο γεννιέται, κορυφώνεται και καταλήγει η σφικτοδεμένη πλοκή της ιστορίας. Το φόντο μέσα στο οποίο γεννιέται, σχεδιάζεται και εκτελείται μια πράξη εκδίκησης.
Το φόντο που θα φέρει τον αναγνώστη στα όρια αν όχι να δικαιολογήσει, τουλάχιστον να κατανοήσει το δρόμο της σκέψης πίσω από την πράξη και να αναρωτηθεί ποιος τελικά έκανε το πρώτο βήμα. Ο θύτης ή το θύμα;
Ασφαλώς δεν μπορείς να πεις πολλά για την υπόθεση ενός αστυνομικού μυθιστορήματος χωρίς να καταστρέψεις το στοιχείο του μυστηρίου και της έκπληξης. Ένα εργατικό ατύχημα και ο φόνος μιας νεαρής μαθήτριας από τη Γκάνα, – με μια απόσταση δεκαπέντε ετών ανάμεσά τους να γεμίζει σταδιακά – αποτελούν δύο ξεχωριστά γεγονότα, δύο ξεχωριστά νήματα, δύο άκρες όμως, από το ίδιο κουβάρι.
Στην πορεία θα προστεθούν μερικές ακόμα άκρες από νήματα που θα πρέπει να ξετυλιχτούν. Κι αυτό θα δυσκολέψει περισσότερο την ομάδα των αστυνομικών του Πρώτου Τμήματος της Υποδιεύθυνσης Εγκλημάτων κατά της Ζωής, που έχει αναλάβει να διαλευκάνει την υπόθεση του φόνου. Ο Χάρης Κόκκινος, επικεφαλής της ομάδας, κεντρικός ήρωας του βιβλίου και της Τριλογίας, αληθινός και ανθρώπινος, θα ξεχάσει τι σημαίνει ωράριο, ύπνος ή κούραση και μέσα στη δίνη των δικών του προσωπικών προβλημάτων, θα ακολουθήσει τα νήματα αναζητώντας την αλήθεια.
Ρεαλιστικοί χαρακτήρες, βαθύτερες σκέψεις, ξεκάθαρη ματιά πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά, μια παρένθεση αφιερωμένη στη σχέση πατέρας-γιος, γραφή μεστή αλλά ρέουσα – είναι μερικά επί πλέον στοιχεία που καθιστούν, κατά τη γνώμη μου, τις Αλκυονίδες μέρες ένα άρτιο έργο αστυνομικής λογοτεχνίας.
Ε π α ν έ ρ χ ο μ α ι.
Και μην ξεχάσετε! Κάντε LIKE στη σελίδα μας στο facebook για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα και Διαγωνισμούς!
