Το κόκκινο μαντήλι που θα σας γοητεύσει

Το ” Το κόκκινο μαντήλι” είναι  το τελευταίο βιβλίο του Κυριάκου Αθανασιάδη, αλλά το πρώτο δικό του που διάβασα εγώ και λυπάμαι πολύ που δεν τον είχα αναζητήσει νωρίτερα. Το βιβλίο πραγματικά με γοήτευσε. Η γραφή του, γεμάτη λυρισμό και γλαφυρότητα με συνεπήρε από την αρχή και χάθηκα μέσα στις πανέμορφες εικόνες της ελληνικής υπαίθρου, μαγευτικές και ταξιδιάρικες,  μέσα από μια γλώσσα απλά απολαυστική.

         Πίσω από τους πυκνοφυτεμένους από τον Μεγαλοδύναμο

Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσες να το πεις και ηθογραφία ή και κοινωνικό αλλά  οπωσδήποτε και ιστορικό. Έχει απ`όλα. Αρκετή ιστορία​. Όλο το πρώτο μισό του 20 ου αιώνα με Βαλκανικούς πολέμους, Α΄Παγκόσμιο, Μικρασιατική Καταστροφή, αναφορά στον Β΄Παγκόσμιο και στον Εμφύλιο. Έχει και καθημερινότητα, έρωτα,αγάπη, τρυφερότητα. Έχει και λίγο από κακία, ζήλια και φθόνο – όχι πολύ – .Πώς θα μπορούσαν να λείπουν άλλωστε-. Το κόκκινο μαντήλι που θα σας γοητεύσει

Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή ειπωμένη  σαν παραμύθι, με την ονειρική παρουσία μιας νεράιδας και μ`εκείνη την τόσο πρωτότυπη επανάληψη λέξεων και φράσεων που δίνουν στο έργο μια παιδικότητα, μια ελαφράδα και μια εκτόνωση. Είναι μια ιστορία για ένα αγόρι που είχε συντροφιά μια νεράιδα που την βάφτισε Ξωθιά, και για ένα μαντήλι, ένα μαντήλι κόκκινο νεραϊδίσιο με ξέφτια και λίγο μετάξι μέσα του.

Είναι η ιστορία του Καλού ή Καλλίνικου ή Νίκου( μα όχι όχι Νίκου), που γεννήθηκε το 1900 μαζί με τον καινούριο αιώνα και ορφάνεψε πολύ νωρίς, πρώτα από μάνα και μετά από πατέρα και που μεγάλωσε με μια μητριά που δεν τον αγάπησε ποτέ ούτε τόσο δα και που από πέντεχρόνων – σωστός άντρας πια – είχε αναλάβει όλες τις δουλειές και τα

”βάρη” της οικογένειας αγόγγιστα και υπεύθυνα.-”Αλλά και τι να κάνεις”.

Ώσπου εκεί γύρω στα δώδεκα το αγόρι πήρε την μοναδική του περιουσία,

ένα κόκκινο βιβλίο με ψάρια και κάτι γράμματα, δώρο της Ξωθιάς, τυλιγμένο σ`ένα κομμάτι ύφασμα από το φόρεμά της με ξέφτια και λίγο ασήμι μέσα του, πήρε και τους μοναδικούς του φίλους, ένα γέρικο σκυλί και μια μισότυφλη αγελάδα, κι έφυγε για την μεγάλη πόλη την Κώμη, αποφασισμένος να μην αφήσει την ζωή να κυλίσει μέσα από τα δάχτυλά του και να μην έχει ποτέ πια άλλη μια άδικα ξοδεμένη μέρα.

Και στη Κώμη βρήκε αγάπη και στοργή και την δουλειά που πάντα ονειρευόταν στο μπακάλικο των αδελφών Δαρδανών, του Βάρσου και του Φερδινάνδου, με τα τεράστια σώματα και την ακόμα μεγαλύτερη καρδιά.

Και βρήκε και τον έρωτα στο πρόσωπο της Λέλας του, με τα σαν δαφνόφυλλα μάτια της που εκτόξευαν γκρίζα και μαύρα ακόντια. Και βρήκε την χαρά αλλά και τον πόνο. Και βρήκε και τον πόλεμο, γιατί εκείνα τα χρόνια η Ελλάδα διπλασιάστηκε μεν αλλά με πολύ θάνατο και πολύ αίμα και γιόρτασε νίκες αλλά και καταστροφή μεγάλη.

Κι όταν ο Καλός ή Καλλίνικος επέστρεψε είχε ένα βόλι καρφωμένο ακριβώς δίπλα την καρδιά. Ένα βόλι καρφωμένο κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά. Το αγόρι είχε λυγίσει αλλά ξανασηκώθηκε και μεγάλωσε επτά παιδιά και δεν έζησε ποτέ ούτε μια άδικα ξοδεμένη μέρα.

Και παρέμεινε πάντα το καλόκαρδο χαμογελαστό αγόρι με τα ” λιανά σαν σκουπόξυλα πόδια και τα γόνατα τα λίγο στραβά” που όλοι αγαπούσαν και που τόσο θ`αγαπήσουμε κι εμείς, και θα θαυμάσουμε την καρτερικότητα, το κουράγιο και το μεγαλείο της ψυχής του. Μαζί του θα αγαπήσουμε την Λέλα του με τους ”ώμους από ζάχαρη και τον λαιμό από δαντέλα”, και την κα Ροδή ”καλή γυναίκα χήρα ήρωος” και προ παντός τους δύο αγαθούς γίγαντες με τα κρυφά τους ταλέντα που θα ζεστάνουν και την δική μας ψυχή. ”Ασφαλώς”. Πάντα θα μας συνοδεύει το κόκκινο μαντήλι, εκείνο που έφτιαξε το αγόρι από το ύφασμα της Ξωθιάς, εκείνο με τα ξέφτια και το λίγο μετάξι μέσα που η Λέλα φορούσε πάντα .

Πολύ όμορφο βιβλίο, τρυφερό, νοσταλγικό, φωτεινό και αισιόδοξο.

Ένα βιβλίο που σε αγκαλιάζει με τις εικόνες του, σε σαγηνεύει με την γραφή του. Ένα βιβλίο που ακόμα κι όταν γίνεται σκληρό γεμάτο θάνατο και αίμα, διατηρεί την μαγεία του παραμυθιού.

Ένα λογοτεχνικό κόσμημα.

       Και καθένας τους κουβαλούσε μια ιστορία μεγάλη όσο ένα

Το ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΑΝΤΗΛΙ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.

Καλή ανάγνωση.