Το να έχει κάποιος αληθινούς φίλους είναι μεγάλη υπόθεση!
Ο διαχωρισμός όμως της αληθινής φιλίας με μίας απλής ευχάριστης φιλίας ίσως είναι ο πιο σημαντικός. Βέβαια αυτό και σαφώς είναι μια διατύπωση προσωπικής άποψης καθώς ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του ανάγκες και τις δικές του αναζητήσεις. Εγώ προσωπικά ανέκαθεν αναζητούσα το “αληθινό”, το “γνήσιο”. Ίσως γιατί με αυτό τον τρόπο ένιωθα πως μπορούσα και εγώ να είμαι “αληθινή” και “γνήσια”.
Βέβαια αυτό έχει το κόστος του. Εκτίθεσαι, ανοίγεσαι, μοιράζεσαι και αυτό μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να σε πληγώσει. Όμως πιστεύω πως υπάρχει μία μαγική συνταγή… εάν αυτά που δίνεις, δεν περιμένεις να τα λάβεις πίσω γιατί πολύ απλά θέλεις εσύ ο ίδιος να τα δώσεις, στην χειρότερη περίπτωση εάν δεν αξίζει, απλώς θα σταματήσεις να δίνεις.
Νομίζω πως η αληθινή φιλία και κατ επέκταση οι αληθινές, γνήσιες σχέσεις βασίζονται στην ικανότητα των ατόμων να “δώσουν” χωρίς να περιμένουν “πληρωμή”. Ανιδιοτελώς, με αγάπη, χαρά και καθαρά προσωπική ανάγκη. Τότε λοιπόν ξεκινά μία μαγική σχέση, ένα ταξίδι πλούσιο σε συναισθήματα. Όταν απελευθερώνεσαι από το δούναι και λαβείν απολαμβάνεις απίστευτα προνόμια και ανακαλύπτεις υπέροχους ανθρώπους.
Η φιλία πρέπει να είναι ελεύθερη, αβίαστη χωρίς γραπτούς κανόνες. Τότε και μόνο τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για κάτι “αληθινό”.
Βρίσκομαι μαζί με τον άλλο άνθρωπο για να μοιραστούμε την ίδια τη ζωή, τις χαρές και τις λύπες της. Ο αληθινός φίλος είναι συνοδοιπόρος μου, όχι μόνο στις ευχάριστες στιγμές αλλά και στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης…
Κλείνοντας το άρθρο μου απλώς θα ήθελα να εκφράσω την μεγάλη μου ευγνωμοσύνη στους καλούς μου φίλους. Ευχαριστώ που με στηρίζετε, Ευχαριστώ που ζούμε μαζί αυτό το υπέροχο ταξίδι της ζωής και Ευχαριστώ που με αποδέχεστε για αυτό ακριβώς που είμαι!
Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες για τη φιλία. Κι εγώ με τη σειρά μου πιστεύω πως οι φίλοι είναι πολύτιμοι και είναι τυχεροί όσοι έχουν στη ζωή τους φίλους αληθινούς. Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές τα δικά μου λάθη (και τα έχω βρει, εδώ που τα λέμε) και τι με έχει οδηγήσει στη μοναχικότητα, σε μία ζωή όπου οι αληθινοί φίλοι είναι απόντες. Ευτυχώς αυτό το ισορροπεί κάπως ο σύζυγός μου και οι δικές του διαπροσωπικές σχέσεις και φιλίες. Όμως είναι πολλές οι φορές, στα δύσκολα και στα εύκολα που μου λείπει μία φιλενάδα για να μοιραζόμαστε στιγμές. Καθένας μας όμως είναι άξιος των επιλογών του, έτσι κι εγώ. Εν κατακλείδι, αυτό που θέλω να πω είναι, να τιμάς το γεγονός ότι έχεις στη ζωή σου αληθινές φιλίες γιατί τελικά δεν είναι κάτι δεδομένο και τείνει να γίνει σπάνιο! 🙂
Φιλί σου στέλνω!
Σε ευχαριστώ θερμά για το σχόλιό σου και το πραγματικό "άνοιγμα" θεωρώ πως είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του να έχεις φίλους, να είσαι ειλικρινής και αυθεντικός. Δεν θα σου πω ψέματα ότι δεν έχω πληγωθεί από φιλίες στη ζωή μου ή ότι δεν έχω απογοητευτεί. Όπως λες σωστά ζυγίζεις τι έκανες εσύ τι ο άλλος και μαθαίνεις από τα λάθη. Θα συμφωνήσω επίσης στο γεγονός ότι οι φιλίες είναι σπάνιες στην εποχή μας και θέλει πραγματική δουλειά για να τις διατηρήσεις όπως άλλωστε και όλες οι ανθρώπινες σχέσεις… όλα θέλουν δουλειά και κόπο. Σε φιλώ και σου εύχομαι από καρδιά ότι καλύτερο στη ζωή σου. Σε ευχαριστώ που πέρασες από το blogoσπιτάκι μου!