Κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουμε λάθη. Σημασία έχει να τα αναγνωρίζουμε. Μερικές κουβέντες… δεν βοηθούν! – Γράφει ο ψυχολόγος Γιάννης Ξηντάρας
Και μην ξεχάσετε! Κάντε την εγγραφή σας στην ομάδα μας facebook για να ενημερώνεστε ή να στέλνετε τις δικές σας ιδέες, δημιουργίες και σκέψεις!
Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Οικογενειακός Σύμβουλος, τ.συνεργ. στο Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Εφηβικής Ιατρικής και του Ευρωπαικού Συλλόγου Ψυχοθεραπείας. Απόφοιτος Ε.Κ.Π.Α, επιστημονικός υπέυθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”. www.xidaras.gr
Κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουμε λάθη.
Σημασία έχει να τα αναγνωρίζουμε, να τα διορθώνουμε και να προχωράμε εμπρός.
Το ίδιο ισχύει και για την σχέση ενός γονιού με το παιδί του. Κανείς γονιός δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουμε λάθη.
Σημασία έχει να καταλαβαίνουμε το λάθος μας ώστε να μην το επαναλαμβάνουμε, να το διορθώνουμε και τότε τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν… Οι αστοχίες μπορούν αν γίνουν είτε με πράξεις είτε με λόγια. Μερικές κουβέντες δεν βοηθούν, μερικές κουβέντες μπλοκάρουν τα παιδιά, τους στερούν την δυνατότητα και το δικαίωμα να εκφραστούν, να μάθουν, ακόμη και αν χρειαστεί να κάνουν λάθος. ¨όμως οι γονείς, συχνά, δεν θέλουμε αυτό ή δεν το αντέχουμε ή δεν το καταλαβαίνουμε και τότε επεμβαίνουμε με φράσεις όπως:
«μην κλαις πια, σταμάτα….»
«αμάν, όλο τα ίδια κάνεις….»
«κάντο επειδή στο λέω εγώ!»
«Θα το πω στον πατέρα σου (ή την μητέρα σου)…»
«….ναι αλλά δεν είναι σαν του….»
Όχι έτσι… άστο θα το κάνω εγώ….»
Είναι φράσεις που λίγο-πολύ όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει, είτε το παραδεχόμαστε έιτε όχι (καλό θα ήταν να το παραδεχτούμε, εξάλλου είπαμε κανείς δεν είναι τέλειος). Τι συμβαίνει όμως όταν ένα παιδί ακούει τον γονιό του να μιλάει με αυτόν τον τρόπο.
Τα παιδιά αποκαρδιώνονται, αποθαρρύνονται και απογοητεύονται.
Νοιώθουν ότι δεν είναι αποδεκτά, ότι δεν αρκούν έτσι όπως είναι, έτσι όπως κάνουν….
Διαμορφώνουν μια ελλιπή και μειωμένη αυτοεικόνα σε σχέση με τις δυνατότητές τους.
Σε κάθε περίπτωση δεν τα βοηθάμε στην κατεύθυνση του να νοιώσουν αυτοπεποίθηση, ασφάλεια και αυτάρκεια για τον εαυτό τους, την αξία τους και τις δυνατότητές τους.
Χρειάζεται επιβράβευση, αποδοχή και αγάπη. Δεν χρειάζεται κριτική, αποδοκιμασία και απόρριψη.
Όλα τα παραπάνω βέβαια καλό θα ήταν να διευκρινιστεί ότι αποτελούν μια γενική εκτίμηση της γονεικής σχέσης και φυσικά η κάθε περίπτωση και η κάθε οικογένεια καλό θα ήταν να αξιολογηθούν σύμφωνα με τα ει-δικά τους χαρακτηριστικά.
Και μην ξεχάσετε! Κάντε LIKE στη σελίδα μας στο facebook για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα και Διαγωνισμούς!
Εάν θα σας ενδιέφερε να λάβετε μέρος σε κάποιο βιωματικό εργαστήριο προσωπικής ανάπτυξης, μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή στο επερχόμενο εργαστήριο που διοργανώνει το Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή», με εισηγητή τον ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή Γιάννη Ξηντάρα :
(ΞΑΝΑ)ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΜΟΥ)
Μια σπουδή στην αξία της επανεκκίνησης των δυνατοτήτων μας και τον επαναπροσδιορισμό των στόχων μας. Ένα εργαστήριο που συνδυάζει τη δημιουργική γραφή και την ψυχοθεραπεία με στόχο την προσωπική ανάπτυξη.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το site : http://xidaras.gr/viomatiko-ergastirio/
